In the picture

Marcel Batist: Na drie ronden hield ik 18 foto’s over. Dat was het makkelijkste deel. ’Kill your darlings’ kostte meer moeite. Wat viel me het meest op? Allereerst de veelzijdigheid waarmee het thema is weergegeven. Relatief weinig ‘mens gerelateerde’ foto’s. Ook verrassend veel recent werk (late herfst, ijs, sneeuw). In mijn aankondiging gaf ik 5 synoniemen voor FRAGIEL. Daar zit natuurlijk overlapping en vermenging bij. Mijn persoonlijke nummer 1 bezit er wel drie! De andere vier foto’s hebben een sterke link met één van die synoniemen. De foto’s zelf bepaalden uiteindelijk de ranking. In volgorde voor foto 2 t/m 5 werd dat: Teer, Breekbaar, Vergankelijk en Kwetsbaar.

Harry Sikkenk: Het ging deze keer niet alleen over mensen en architectuur, maar om het gebruik of de beleving van de gebouwde omgeving. Om die reden vielen helaas veel goede foto’s af, technisch knap met fraaie composities maar met te weinig beleving. Enkele inzenders hadden een heel originele benadering van het onderwerp en het was een waar genoegen om alles te mogen bekijken. Bij de uiteindelijke selectie is gekozen voor foto’s waarbij de architectuur aanwezig is en bewust, maar soms ook onbewust, deel uit maakt van het dagelijks leven. 

Mariet Wielders: Het maken van abstracte beelden met de camera en al dan niet bewerken met de computer heeft de fantasie van veel leden geprikkeld. De resultaten waren heel divers en het begrip “abstract” is heel ruim genomen. Bij de selectie heb ik gezocht naar beelden waarbij iets anders dan een landschap was gefotografeerd maar waarop wel een soort landschap te zien was. Daar waren heel originele ideeën bij en het was moeilijk om de laatste vijf te selecteren. Er zijn meer beelden die het waard zijn genoemd te worden. Kijk zelf maar.

Veronique Jansen:  We beseffen niet altijd hoe nauw we met elkaar verweven zijn. De coronacrisis duurt bijna een jaar, althans in ons land en we weten nog steeds niet hoe lang het gaat duren. Wat deze crisis ons geleerd heeft is dat we ondanks alle lock downs en de afstand die we moeten houden, met duizenden draadjes met elkaar verbonden zijn, iedereen zonder uitzondering.

De diversiteit van de inzendingen was enorm, hoe moet je ze vergelijken? Ik heb gekeken naar foto’s die verbondenheid laten zien met direct, menselijk, intiem contact. Optimisme hoort er ook bij, het leven gaat door, de crisis gaat ooit voorbij maar laten we niet vergeten: wij raken niet los van elkaar.

John Schenk: Ik was blij verrast de creativiteit te ontdekken die de inzenders hadden gestopt in hun foto’s. Daardoor kon ik de werken vaak direct plaatsen uit de gekozen inspiratiebron. Er waren twintig werken die met elkaar streden om de eer. Uiteindelijk kwam ik uit op de geheel eigen interpretatie en vormgeving van de post-impressionistische Van Gogh, het lichtgebruik, sfeer en romantiek van William Turner, de realistische vertaling naar nu van de 17e-eeuwse schilderkunst door Paulus Potter, het surrealisme uit de midden jaren 20e eeuw en tenslotte de minimalistische en conceptionele kunst uit dezelfde periode. Ik dank iedereen voor hun eigen kijk en frisse blik.

Nico Beckers: “Every picture tells a story” zong Rod Steward in de Jaren 70. Deze titel was het uitgangspunt van het huidige thema. Al onze foto’s kennen hun eigen verhaal en moment van ontstaan. Maar hoe beeld jij jouw verhaal uit rond de jaarwisseling? Jouw fotografische boodschap!
Het ging van traditionele beelden tot complexe concepten. Vrijwel allemaal ondersteund met een tekst. Grappige en bijzondere woordspelingen. Maar ook bijzondere beeldverhalen. Het blijft moeilijk om een objectieve keuze te maken. “Beeld-waarden” en normen worden immers beïnvloed door een persoonlijk onderbewustzijn. Over het algemeen waren alle beelden technische hoogstandjes maar werd ik geraakt door een “emotionele/inhoudelijke” boodschap. Een opvallend feit is dat de eerste grove selectie vrijwel allemaal uit vrouwelijke inzenders bestond. Waar bleven de mannen? Bij de uiteindelijke selectie blijkt het 4 op 1 te zijn.

Mariëtte Aernoudts: Het was een plezier om de foto’s te bekijken. Bij het openen van de inzendingen viel mij op dat er veel beelden waren waarop de persoon dromerig of afwezig keek; deze vielen voor mij af. Het ging om de context, de omgeving waarin de personen geportretteerd waren. Na de eerste selectie heb ik alles even laten liggen en uren later alles nog een paar keer bekeken, en weer kwam ik op dezelfde selectie uit. Daaruit nog vijf foto’s selecteren was niet makkelijk, want wat is er toch veel foto-talent onder onze bondsleden. Uiteindelijk werden het vijf beelden waar ik me heel goed bij voel, en voor mij gaat het daarom in de fotografie.

Wendy van Kuler: Dit onderwerp heeft een grote diversiteit aan foto’s opgeleverd. Het uitzoeken van de grote schare aan ingestuurde foto’s met verschillende opnamestandpunten en omstandigheden was leuk om te doen, maar niet eenvoudig: Kiezen tussen prachtige natuuropnames van liefdevolle momenten en grappige foto’s van uniek momenten. Het zijn vaak momenten die in een fractie van een seconde voorbij zijn, waarbij de techniek van de ingestuurde foto’s hier en daar onderschikt was aan het moment. Deze heb ik, soms met tegenzin, buiten de eerste vijf laten vallen, je moet immers een keus maken. Selectie criteria voor mij waren interactie tussen mens en dier of dieren onderling, oogcontact of vreugde/plezier van mens of dier, waar je als fotograaf getuige van mocht zijn.

Jeannet Zwols:  Wow, wat veel verschillende en unieke foto’s, veelal reflecties in de straat.
Mijn werkwijze om de voor mij vijf meest pakkende en verschillende foto’s uit te zoeken is ze eerst twee keer stuk voor stuk te bekijken en daarna te gaan strepen.
Schaduwfoto’s, natuurreflecties, kinderen die stampen in een plas, hoe leuk ook, ze vallen af.
Ook als de reflectie niet het onderwerp is.
Wat een respect krijg ik zo voor onze bondsjuryleden!
Die letten op nog veel meer zaken.
Na een onrustige nacht, dit zijn echt geen avondklussen, de laatste 60 bekijken.
Maar hoe ik ze ook bekijk, er komen steeds weer vijf in beeld waar ik lang naar kijk, ze kloppen m.i. qua kleur, moment, vorm en of taal.
Mijn keus is persoonlijk; ik hou erg van stamppot andijvie met zoute haring, daar gruw jij misschien wel van.
Bedankt voor de uitnodiging, Fotobond, het was mij een eer.