In the Picture in 2020

Frans Artz:  Bedankt voor de vele inzendingen en jullie betrokkenheid bij het thema Verlies. Foto’s die je voelt binnenkomen en die op je netvlies blijven hangen. Foto’s die emotie oproepen en je raken vormen de basis voor mijn keuze. De vijf geselecteerde foto’s roepen verlies op omdat de fotografen zich kwetsbaar opstellen, persoonlijke betrokkenheid laten zien en door associaties die verwijzen naar Verlies te visualiseren, zoals afdekken, alleen, ineengekrompen, leegte, litteken, treuren, stilte, mistig of onscherpte.

Martine Reelick: Wat zijn er prachtige foto’s ingestuurd voor dit thema en wat was het ontzettend moeilijk om hieruit een selectie te kiezen! Ik heb bij het selecteren vooral gelet op wat voor emoties de foto bij me losmaakt.

De eerste foto (Hans Vervloed) die ik heb uitgekozen, heeft vooral humor, is erg knap gemaakt met heel veel doordachte details. De foto heeft een mooie compositie en is bijzonder mooi bewerkt! Hier wordt de wereld opnieuw gecreëerd en dit past naar mijn idee volkomen bij het onderwerp.

Dat het thema op zeer veel manieren geïnterpreteerd kan worden blijkt wel uit de andere vier fantastische foto’s uit mijn selectie. Deze geven een beklemmend, verstikkend gevoel, dan wel een gevoel van verwondering of eenzaamheid.

Hans Brongers: De opdracht was ruim geformuleerd, zonder een dogmatisch criterium. Dat gold voor zowel de invulling van “portret” als de interpretatie van “majestueus licht”. Dat leverde dan ook een hele serie verschillende portretten op, zelfs dierenportretten vielen daar nog binnen. Als uitgangspunt bij de selectie heb ik gekeken naar de combinatie van een voor mij aansprekend portret versterkt door de lichtkeuze. De vijf geselecteerde foto’s weerspiegelen de diversiteit van de totale inzending. Deze vijf foto’s zijn niet doorsnee, ze blijven je aandacht vasthouden. Verrassend dat je de persoonlijkheid van een donker silhouet van achteren aangelicht toch nog direct kunt herkennen.

Ik had de serie van vijf nog wel wat willen uitbreiden. Deze keer vielen voor mij de portretten af met te opvallend filtergebruik, een zwakke techniek en ook de portretten die gemaakt waren volgens het bekende format: mooie jonge dame, fraaie opmaak en kleding, in correct licht.

Martin de Bock: Het thema was landschap in arcadisch perspectief: herderlijk, landelijk-idyllisch. Het is zeer interessant om te zien hoe de inzenders daar ieder op hun eigen manier invulling aan hebben gegeven. Er is in het algemeen flink gebruik gemaakt van photoshop en filters. Dat is uiteraard geen probleem waar het gaat om het beeld, het eindresultaat. En heeft dat eindresultaat een arcadische uitstraling? Dat is uiteraard voor interpretatie vatbaar en mijn keuze geeft uitsluitend mijn visie daarop weer. Ik heb ondanks de beperking tot 5 foto’s toch geprobeerd zoveel mogelijk diverse ‘perspectieven’ te betrekken, zoals onder andere een zeer abstracte benadering (tip: kijk door de oogharen). Bekijk ook de overige inzendingen om je eigen beeld te vormen. Wat ik sommige inzenders nog wil meegeven is meer aandacht te geven aan de techniek waardoor aan kwaliteit nog veel kan worden gewonnen. Maar let ook op voor te sterke bewerkingen: overdaad schaadt.

#28 Negatieve ruimte in een foto - Deel 2
vanaf Jos Jansen

Piet Haaksma: Best wel moeilijk om uit zoveel inzendingen er 5 te moeten selecteren. Je begint met een voorselectie en daarna maar verwijderen tot je er vijf overhoudt en beseft dat er best wel meer in aanmerking komen, maar uiteindelijk kom je tot een persoonlijke keuze.

Niet alle foto’s voldeden aan het thema. Door gebruik van de negatieve ruimte wil je een positief resultaat krijgen. Het hoofdonderwerp moet de aandacht trekken. Ik heb vooral gezocht op foto’s die door de negatieve ruimte het hoofdonderwerp juist benadrukken. Deze negatieve ruimte hoeft niet noodzakelijkerwijs leeg te zijn, als er maar niets interessants in te zien is waarmee het onderwerp van je foto moet concurreren. Bij een aantal foto’s was deze concurrentie wel aanwezig.

Het was heel leuk en eervol om hieraan te mogen meewerken.

Jan Nabuurs: Bij deze (zelf)portretten ging het vooral om de inhoud, de verbeelding. Die ontbrak nogal eens, maar er zaten ook erg fraaie resultaten bij. Er waren humoristische, luchtige, diepzinnige, psychologisch interessante, zwaarmoedige, raadselachtige, indringende invullingen. Sommige foto’s kruipen als het ware onder je huid. Dáár ging het om. Maar de kwaliteit (technische/esthetisch) moet ook in orde zijn natuurlijk en ook daar mankeerde het soms aan. Bekijk zelf alle inzendingen eens goed en laat je inspireren. Er zitten juweeltjes tussen qua diepgang. Wat jammer dat ik slechts 5 foto’s extra ‘in the picture’ kan zetten.

Pieter van Leeuwen: Het gemiddelde niveau van de inzendingen was boven verwachting, maar lang niet iedereen heeft zich aan de opdracht gehouden. Driekwart van de deelnemers laat zien wat ze denken over ultieme rust, niet hoe het voelt. Er zat zelfs een aantal uitgesproken onrustige foto’s bij, opmerkelijk bij dit onderwerp. Op wat uitzonderingen na zijn de inzendingen in vier stapels te ordenen. Een over vrije tijd, een rond de dood, een met verstilde landschappen en een stapel ‘urban’ met verlaten plekken en lang onaangeroerde spullen. Mijn opdracht draaide om sfeer en emotie. Ik heb gekeken bij welke foto’s mijn hartslag spontaan vier slagen zakte. Uit die vierenveertig komt deze selectie.

Sandra de Bruin: Het was best een lastig thema, want het ging namelijk niet alleen om het samenkomen, maar ook om een foto die een vraag oproept: hoe loopt het af? Of om de foto die je net op het juiste moment hebt genomen, wat je vrijwel niet kan regisseren. Veel foto’s gingen over samenkomen, maar ik zocht iets meer dan dat. Er bleven uiteindelijk voor mij 17 foto’s over waar ik stil bij bleef staan, om de humor, de emotie en om die vraag: wat gebeurt er hierna?  Ik heb een selectie gemaakt die al deze items bevatten. Helaas vielen er ook wat foto’s af door de kwaliteit, anders hadden die misschien ook wel in de top 5 gestaan.

Peter van de Lavoir: Het verraste mij alleszins dat voor deze toch wel moeilijke opdracht nog zoveel met fantasie en creativiteit gemaakte werken zijn ingestuurd! Vooral opvallend waren de aan de actualiteit ontleende allegorieën, zoals Covid19, klimaat en milieu, en met eigentijdse symbolen zoals het mondkapje. Ook waren er mooie klassieke allegorieën en metaforen, zoals IJdelheid en sterfelijkheid. Bij mijn selectie heb ik mij in de eerste plaats gericht op die werken die duidelijk aan de gestelde opdracht voldeden, daarnaast de actualiteit, de gebruikte symbolen en de algehele sfeer die de foto uitstraalde.

#23-2 Landschap vol stilte
Deel 2 (R - Z)

Jan Ros: Met het hoogste aantal inzendingen ooit voor In the picture blijkt dit een populair thema bij de vrijetijdsfotografen. Bij de selectie heb ik me in eerste instantie laten leiden door de visuele aantrekkelijkheid van de foto’s. Ook heb ik gekeken op welke wijze de fotograaf het beeld vorm heeft gegeven. Na vijf rondes bleven er 20 foto’s over, waaruit ik uiteindelijk de top 5 heb geselecteerd. Naast de romantische beleving van het landschap, de vele zonsondergangen en het ontwaken van de dag, zijn er ook creaties van niet bestaande landschappen. Deze komen alleen voor in de verbeelding van de maker. Meerdere ervan hadden in de top 5 kunnen staan. Het licht, de sfeer en mijn persoonlijke schoonheidsbeleving van het landschap, hebben de doorslag gegeven bij mijn uiteindelijke keuze. Ik heb ervan genoten!

Er gaan maar 200 foto's in een Galerie dus er is ook nog een Deel 2!

Nol ploegmakers: Er was een grote diversiteit. Opvallend was dat er toch wat inzendingen bij waren die niets met het gevraagde thema van doen hadden. Dat is jammer. Uiteindelijk ben ik tot een laatste selectie van 20 gekomen, waaruit het moeilijk kiezen was. Na wikken en wegen en om een beeld te geven van de diversiteit kwam ik tot deze vijf. De keuze voor de foto die mij het meest bijblijft was niet moeilijk. Prachtige subtiel blauwe tinten. Heel sfeervol en krachtig.

Theo Bijker: Die rare groothoeklens, je hebt er niets mee of je kunt als fotograaf niet zonder. Een grote variatie trof ik in mijn mailbox aan. Er zaten prachtige en krachtige beelden tussen. De topper van deze week is voor mij de foto van Renk Ruiter. Objecten in het zand. De foto zet aan tot fantaseren. Het beeld laat bij uitstek zien wat er met een groothoek te maken valt.
Groothoek en portretten vormen niet altijd een goede match. Er werden slechts enkele portretten ingezonden. Het meisje met de roze nagellak van Wilhelmien Marti vond ik een bijzonder beeld. Uiteraard geldt dit ook voor de overige geselecteerde foto’s.

Frank Boots:  Opvallend was de grote verscheidenheid in de interpretatie/benadering van het thema. Dit leverde een grote verscheidenheid aan beelden op. Ik wil in mijn selectie dit ook laten zien. De keuze was daardoor best moeilijk. Belangrijk was voor mij dat het foto’s waren waar het beeld mij het gevoel geeft echt iemand te ontmoeten. Foto’s, waarbij een emotie zo overkomt dat hij mij echt raakt. En dan wil je ook nog een fotograaf zien, een persoon die een beeld, de ontmoeting, de emotie vorm geeft. De echte winnaar is voor mij toch de foto van Annemarie Vermaat. Het hele beeld vertelt het verhaal, ik ben er als het ware, ik zou naar het kind willen toegaan.

Anita Riemersma: Bij het bekijken van de inzendingen viel vooral op dat veel fotografen hadden gekozen voor een foto in zwart-wit. Dat is een prima en begrijpelijke keuze, want bij zwart-wit fotografie speelt het lijnenspel vaak een belangrijke rol. Er waren veel spannende foto’s bij, die helaas (in mijn ogen) niet allemaal minimalistisch genoeg waren. Dat geldt zeker niet voor de geselecteerde foto’s, daarbij zijn met een paar lijnen krachtige composities en vlakverdelingen gecreëerd. De kunst van het weglaten leverde prachtige foto’s op!
Er werden voor dit thema 132 foto's ingezonden.

Diana Bokje: Hoe verbeeld je de dreiging van de stad? De inzenders van deze week vonden hun antwoord op verlaten en donkere plekken, in de oprukkende stad en zowel in de mensenmassa als de leegte. Met onscherpte en beweging gaven zij hun gevoel vorm. Vervreemdende beelden waar het ongemakkelijke voelbaar is. Een aantal inzenders gaf hun fantasie de ruimte door toevoeging van oude beelden, tekst of extra beeldelementen. De foto die mij het meest raakt, is de foto van Wim de Winter. Vol ongeloof bekijkt het gezin vanachter het raam de buitenwereld. Zij denken er niet aan de stad in te gaan. Zij beleven de wereld vanachter het veilige woonkamerraam, de armen beschermend om het lichaam geslagen. Er werden voor dit thema 48 foto's ingezonden.

René van Rijswijk: Met een inzending van slechts 57 foto’s was dit waarschijnlijk een lastige opgave of er zijn niet zo veel sportfotografen.
Tussen de inzendingen zaten verrassende foto’s. Heel verbeeldend en duidelijk gezocht om de sport op een boeiende manier weer te geven.
Ook zaten er foto’s tussen waarbij gebruik werd gemaakt van filtertjes en andere photoshop-mogelijkheden en dat is misschien een beetje te gemakkelijk.
Mijn keus is dan ook gevallen op foto’s waar bij de opname al gekozen is voor een opvallende compositie en/of door de fotograaf tijdens de opname bewust is getracht om te verbeelden en niet af te beelden.
Soms heb je niet meer nodig dan het oog van een speler en een bal, het opstuivende zand van een motorcrosser of een stukje speelveld, maar dat maakt het juist boeiend en interessant.

Wim Jenniskens: Zet het verstand uit en de fantasie aan. Zo kom je tot foto’s 'buiten de lijntjes'. Alle beelden zijn trouwens buiten de lijntjes. In heel veel foto’s komt dat door het kleurgebruik. Wereldvreemde kleuren zag ik voorbij komen. Heerlijk om zo 'uit je fotografische bol te gaan'.  Als wij als fotografen wat meer risico durven lopen, krijgen we veel meer verrassingen. En aangenaam verrast hebben veel fotografen mij. Zo ook Renk Ruiter. Hij zit helemaal buiten de lijnen. Zelfportret? Maar Jeroen van Elderen mag van mij voorop. Wat een verhaal, wat een prachtige bewerkingen. Klasse!!

Ruud Mulder: Een verrassend hoog aantal inzendingen. Veel prachtige creaties al dan niet met een beeldbewerkingsprogramma gemaakt. De keuze was erg moeilijk. Na meerdere selecties bleven er twaalf foto’s over. De foto’s die net de top-5 niet haalden, zijn zeker niet minder. En onder de inzenders bevinden zeker een paar potentiële av-makers. De klaprozen in de kloostergang geven duidelijk het derde beeld weer, zoals ook andere creaties dat laten zien.

Marcel Hakvoort: De uitdaging om licht én mens in één krachtig beeld te vangen bleek voor velen een flinke opgave. De stilte in de entertainment in deze coronaperiode werkt hieraan natuurlijk niet mee, waardoor meerdere fotografen het thema wat breder hadden getrokken. Een eerste selectie leverde 7 foto’s op, waardoor er twee moesten afvallen. De winnende foto was echter snel gekozen. Hierin spelen licht én muzikant samen de hoofdrol.

Peter van Zwol:
‘De Naakte Waarheid’ is een boeiend onderwerp, maar fotografisch niet makkelijk en dat zie je ook terug in de inzendingen. Vijf foto’s springen er voor mij uit. Ik heb me laten verrassen door de diverse invalshoeken van de fotografen.

De eerste foto geeft op een artistieke wijze de schoonheid weer van het imperfecte.
Het betreft een serieus onderwerp (huidziekte) en de kleuren, achtergrond, houding, vorm, beeldhoek, maken de foto sterk.
Belichting is subtiel en geeft de foto een zacht en toch krachtig karakter.
De ander vier foto’s laten alle zien hoe breed je dit onderwerp kunt benaderen.
Of het nu gaat om een museumfoto van een sculptuur #2, een detail #5, een donker oud ‘schilderij’ #4 of een confronterende foto van ‘de tekenen van het leven’ #3.
Ze zeggen allen iets over hoe wij kijken naar naakt en vooral de Naakte Waarheid.
Dank voor jullie inzendingen.

Marlies Siewertsen: Van de meer dan honderd ingezonden foto’s had ik er na de eerste selectie nog 42 over, die ik het liefst allemaal in de top 5 had willen zetten. Aan fantasie geen gebrek bij onze bondsleden, super! Toen ik het thema uitschreef had ik een beetje het beeld van een filmisch decor met een rauw randje. De nummers 1 en 2 voldoen daar perfect aan, maar na het zien van alle beelden heb ik besloten de (in mijn ogen) beste beelden van andere vormen van fotografie ook in de top 5 op te nemen, om zo een mooie en gevarieerde top 5 te creëren. Zodoende is er naast ‘filmische’ fotografie ook straat-, abstracte en landschapsfotografie in de top 5 opgenomen. Allemaal mystiek en fantasievol.

Carol Olerud: Niet alle inzenders  voldeden aan de opdracht om met een groothoek te fotograferen. De omgevingsinformatie was een essentieel onderdeel. Dat blijkt uit de vijf geselecteerde foto's. Ik heb de beelden die er voor mij uitsprongen geselecteerd, humor in de foto die me een glimlach bracht was een toegevoegde waarde. Het beslissende moment fotograferen is ook niet makkelijk, maar ik wou dit echt zien. Het selecteren van vijf foto’s was een hele klus, het hadden er ook wel tien kunnen zijn. Een dankjewel aan allen die ingestuurd hebben.

Marije Zuidweg: 
Wauw, 112 inzendingen waaruit ik een keuze mocht maken. Een bijna onmogelijke opdracht. Ten eerste ben ik blij zoveel wondering te zien, pure schoonheid die er altijd is om ons heen, maar die velen van ons door allerlei belemmeringen die onze blik vertroebelen niet meer kunnen ZIEN. Ook zag ik dat ons perfectionisme blijkbaar soms toch de overhand blijft houden door toevoegingen van gekleurde omkaderingen of toch bewerkingen met Photoshop er op los te laten. Ik heb in meerdere fases de foto’s uitgeselecteerd. De laatste vijf die overbleven zijn dan ook pure beelden, vanuit het hart vastgelegd, niet nadenkend of het vies, lelijk, oud, smerig, juiste cameratechniek gebruikt of niet interessant is om vast te leggen etc. En dát is écht ZIEN i.p.v. kijken naar. Beelden die ook nog eens door juiste kadrering, less is more of vormen/lijnen qua beeldtaal sterk overkwamen.

Curator André van Stijn
In deze aflevering was het de bedoeling om te laten zien dat je met natuur méér kan doen dan wij gewend zijn. Veel inzenders waren hier goed in geslaagd en het niveau was hoog. Het was dan ook niet eenvoudig om uit de vele inzendingen een keuze te maken. De uitslag is geen top-vijf, maar vijf geslaagde foto’s die duidelijk verschillend zijn en toch allemaal aan de omschrijving voldoen. Zo zie je maar wat je allemaal met natuurfotografie kunt doen.

Curator van deze editie is Ton Thomassen.
Sportfotografie, dat is toch geen kunst?! Ik zie het soms denken, in de dubbele betekenis van het woord. Nou, doe het dan maar eens! Een stapje naar rechts, draai je hoofd een beetje, dat is er niet bij. Vaak is het beeld dat je wil vangen minder dan een seconde aanwezig. De emotie vangen op het juiste moment, dat is de kunst. Dat kan een toevalstreffer zijn, maar je kunt het ook afdwingen. Richt je camera op de reservebank bij de beslissende strafschop en je weet zeker: er komt een emotionele reactie: een vreugde-uitbarsting of een blik van afschuw.
Dat is waar ik bij het bekijken van de foto’s speciaal op heb gelet: is het beeld er na 1 seconde ook nog?

De curator van deze Editie is Hans de Bruijn.
De opdracht was wellicht verwarrend genoeg om slechts 36 foto’s te mogen waarderen.
Het simuleren van een oude techniek om daarmee de oorspronkelijke foto te versterken is niet bij iedereen gelukt.
Gelukkig waren er 12 dichtbij elkaar, daaruit heb ik na ampel beraad 5 foto’s geselecteerd als de beste.

Rudi Kleingeld:
Inhoud en vormgeving bepalen de beeld- en zeggingskracht van een foto. Voor de vormgeving kies je een of meer beeldmiddelen. Deze aflevering ging het om het vinden en kiezen van een hoedanigheid van licht die beslissend is voor de beeldkracht en ervoor zorgt dat de foto het gewone overstijgt. M.i. is dat het beste geslaagd in de vijf hier getoonde foto’s, maar nog eens vijf andere zaten hier dicht tegenaan.

Voor veel fotografen bleek het een moeilijke opgave. Bekijk eens al het ingezonden werk en je zult zien dat veel foto’s met een andere hoedanigheid van licht het “gewone” zouden overstijgen. 

Er werden voor dit thema 92 foto’s ingezonden.

Peter van Tuijl: Wat een heerlijke beelden met een grote diversiteit. Met deze brede inzending wordt duidelijk dat de humor overal aanwezig kan zijn én onafhankelijk is van het type of genre fotografie.

Uiteindelijk heb ik gekozen voor deze vijf foto’s als de TOP selectie. Enkele bedachte, krachtig geënsceneerde foto’s en een paar toevallig-snapshot-ogende straatbeelden. Met gemak had ik zeker ook een top-tien uit deze weekinzending kunnen selecteren. Kijk dus naar de andere vrolijk stemmende foto’s.

Marcel van Balken:
Vele verrassende beelden in ‘Schaduwen in contrasterend zwartwit’. Verrassend daar waar het schaduwelement gebruikt wordt als nieuw, creatief component in het beeld. Juist dié foto’s waar iets meer gebeurt dan alleen een registratie van licht en schaduw, zijn boeiend om te zien. De schaduwen spelen geen bijrol maar zijn bepalend voor de inhoud en kracht van de foto. Kracht die ondersteund wordt door het contrasterend zwartwit!

Tom Meerman: Het thema van deze week vraagt om foto’s van objecten, waarbij het licht -aanwezig in iedere foto!- stemmig genoemd kan worden. Maar wat is stemmig? En wanneer is iets een object? Om met dat eerste te beginnen, een onherkenbaar detail van een object wordt al snel abstract en valt dus af in deze keuze. Stemmig is een kwestie van smaak en van de stemming van de selecteur. Om niet te vervallen in een al te persoonlijke keuze heb ik in twee rondes geselecteerd. Daardoor kwam ik op verschillende stemmingen uit.